خطاهای شناختی

خطاهای شناختی

ذهن خوانی mind reading
فکر می کنید، بدون شواهد کافی می دانید که دیگران به چه چیزی فکر می کنند. مثل : rdquo;جواب سلامم را نداد، پس حتما از دست من ناراحت است.

پیش گویی furtune telling
پیش بینی می کنید که حوادث آینده، بد از آب در می آیند یا این که خطرات زیادی شما را تهدید می کند. مثل : rdquo;در امتحان شکست می خورمrdquo; یا rdquo;کاری گیر من نخواهد آمدrdquo;.

فاجعه سازی catastrophizing
معتقدید هر چه اتفاق افتاده یا خواهد افتاد به شدت افتضاح، ناخوشایند و غیر قابل تحمل است. مثل : rdquo;افتضاح می شود اگر در دانشگاه قبول نشومrdquo;.

برچسب زدن labling
به خودتان یا دیگران، صفات کلی و منفی نسبت می دهید. مثل : rdquo;من آدم بدبختی هستمrdquo; یا من آدم بی ارزشی هستمrdquo;.

نادیده گرفتن جنبه های مثبت discounting positives
مدعی هستید که کار های مثبت خودتان یا دیگران پیش پا افتاده و ناچیز هستند. مثل: rdquo;این کار از عهده همه بر می آیدrdquo; یا rdquo;قبول شدن در کنکور که کار مهمی نیستrdquo;.

فیلتر منفی negative filter
تقریبا همیشه جنبه های منفی را می بینید و به جنبه های مثبت توجه نمی کنید. مثل: rdquo;هیچ کس مرا دوست نداردrdquo;

تعمیم افراطی overgeneralizing

بر پایه یک حادثه، الگو های کلی منفی را استنباط می کنید. مثل: rdquo;این اتفاق همیشه برای من اتفاق می افتدrdquo; یا rdquo;در همه کار ها شکست می خورمrdquo;.

تفکر دوقطبی dichotomus thinking
به وقایع پیرامون و انسان های اطراف با دید همه یا هیچ نگاه می کنید. مثل : rdquo;همه مرا طرد می کنندrdquo; یا همه وقتم تلف شدldquo;.

باید اندیشی should
به جای این که حوادث را بر پایه چیزی که هستند ارزیابی کنید. بیشتر آن ها بر اساس چیزی که باید باشند، تفسیر می کنید. مثل : rdquo;باید کارم را خوب انجام بدهمrdquo; یا rdquo;باید در کنکور قبول شومrdquo;.

شخصی سازی personalizing
علت بروز حوادث منفی را به خودتان نسبت می دهید و سهم دیگران را در بروز مشکل نادیده می گیرید. مثل : rdquo;ازدواجم بهم خورد، چون من مقصر بودمrdquo;.

سرزنش گری blaming
دیگران را علت مشکلات و احساسات منفی خود می دانید و از طرفی مسئولیت تغییر رفتارتان را نیز فراموش می کنید. مثل : rdquo;دیگران باعث عصبانیت من می شوندrdquo; یا rdquo;والدینم باعث و بانی همه مشکلات من هستندrdquo;.

مقایسه های نا عادلانه unfair comparisons
حوادث را طبق معیار های ناعادلانه تفسیر می کنید. خودتان را با کسانی مقایسه می کنید که از شما برترند و به این نتیجه می رسید که آدم حقیری هستید. مثل : rdquo;او خیلی موفق تر از من استrdquo; یا rdquo;شاگرد اول کلاس در امتحان خیلی بهتر از من عمل کردrdquo;.

تاسف گرایی regret orientation (کشکول ای کاش)
به جای این که در حال حاضر به کاری فکر کنید که از دستتان بر می آید، بیشتر به این مسئله می اندیشید که ای کاش در گذشته بهتر عمل می کردید. مثل : rdquo;اگر تلاش کرده بودم ، شغل بهتری پیدا می کردمrdquo; یا rdquo;ای کاش این حرف را نمی زدمrdquo;.

چی می شد اگر what if
دائم از خودتان سوال می کنید چی می شود اگر چنین اتفاقی بیفتد و با هیچ جوابی راضی نمی شوید . مثل : rdquo;حرف شما درست است، اما چی می شود اگر مضطرب شوم؟rdquo; یا rdquo;چی می شود اگر نفسم در سینه حبس شود؟rdquo;

استدلال هیجانی emotional reasoning
از احساسات خود برای تفسیر واقعیت استفاده می کنید. مثل : rdquo;چون دلم شور میزند، پس اتفاق ناگواری می افتد."

نادیده انگاری شواهد متناقض ignoring counter evidences
شواهد یا استدلال های ناهمخوان با تفکر خود را ردرد می کنید. مثل : rdquo; هیچ کس مرا دوست نداردrdquo;. هر گونه شواهد متناقض را نادیده می گیرد و در نتیجه فکرتان همیشه تایید می شود.

قضاوت گرایی judgment focus
به جای این که خودتان، دیگران و حوادث پیرامون را بپذیرید و درک کنید، اغلب آن ها را در قالب ارزیابی های سیاه و سفید می نگرید. دائم خودتان و دیگران را طبق یکسری معیار های دلبخواهی، ارزیابی می کنید و متوجه می شوید که خودتان و دیگران پایین تر از آن حدی هستید که باید باشید. مثل : rdquo;در دوران دانشگاه خوب عمل نکردمrdquo; یا rdquo;اگر تنیس بازی کنم، از پس آن بر نمی آیمrdquo; یا rdquo;سارا چقدر موفق است، ولی من اصلا موفق نیستمrdquo;.

منبع: تکنیک های شناخت درمانى
نوشته: رابرت لی هی
ترجمه: حسن حميدپور

کانال تلگرامی عشق پول،دنیای تجارت کلیک کنید