هنر مصاحبه برای جذب استعدادهای بزرگ

هنر مصاحبه برای جذب استعدادهای بزرگ

فرآیند جذب نیرو برای شرکت ها فرآیندی حساس است که طی آن، داوطلبان دوست دارند در مورد شرکت و نقش خود بیشتر بدانند و از سوی دیگر مدیران نیز می خواهند از این فرصت برای شناخت توانمندی های افراد بهره ببرند. گفتگوهای انجام شده در قالب مصاحبه در نهایت به نقطه ای می رسد که طرفین به این اطمینان می رسند که استخدام فرد به نفع هر دو طرف است.
مصاحبه با استعدادهای برتر باید به صورت انفرادی و خصوصی انجام پذیرد تا مشخص شود آیا الگوهای فکری و رفتاری فرد داوطلب با شغلی که قرار است بر عهده بگیرد، تطابق دارد. بنابراین باید وقت کافی برای هر کدام از کاندیداها اختصاص و آنها را به خوبی مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.

بهترین راه برای کشف استعدادهای یک فرد در مصاحبه اینست که به او فرصت داده شود تا با انتخاب هایی که می کند، خود را به بهترین شکل ممکن نشان دهد و به عبارت بهتر خود را برای شما آشکار سازد. از این منظر مصاحبه های شغلی باید آیینه تمام نمایی از آن رفتاری باشد که فرد بعد از تصدی شغل مورد نظر از خود بروز خواهد داد، بنابراین در حین مصاحبه بهتر است سوالاتی باز پرسیده شود که حاوی مسیرهاگالوپکارکردی است و فرد داوطلب را در معرض موقعیت هایی قرار می دهد که در عرصه واقعی با آن روبرو خواهد شد.

مطرح کردن سوالاتی که با <<به من بگو وقتی که...>> شروع می شوند می تواند کمک قابل توجهی به شما در درک جزئیات مهم و کلیدی در مورد داوطلبان کند. در پاسخ به این سوالات است که مصاحبه کنندگان می توانند از جزئیات مهم و کلیدی و ظرافت های مهم در مورد افراد سر دربیاورند و بفهمند که او در برخورد با موقعیت های کاری چگونه عمل خواهد کرد.

از طریق طرح چنین سوالاتی است که می توان افرادی را که فقط از نظر آکادمیک قوی هستند، اما در عرصه عمل دچار مشکل و چالش هستند از افرادی که مرد عمل و روزهای سخت هستند، تشخیص داد.

به عنوان مثال، فرض کنید می خواهید فردی را برای نمایندگی فروش استخدام کنید و به دنبال فردی می گردید که استعدادهای مدنظر شما را برای این کار داشته باشد. شما می توانید چنین سوالی را مطرح کنید: <<به من بگو چگونه می خواهی بر مقاومت های علیه ایده مورد نظرت مقابله کنی؟>> شما با طرح این سوال می کوشید از جزئیاتی که فرد در پاسخ سوال شما به آنها اشاره می کند آگاهی یابید. شما به دنبال جواب هایی می گردید که من واقعی مصاحبه شونده را به شما می شناساند.
حال به این دو جواب احتمالی به سوال مطروحه دقت و آنها را با هم مقایسه کنید:

1 من فکر می کنم خیلی مهم است در چنین شرایطی، مقاوم و پایدار باشیم و اگر به نظر و ایده خود معتقدیم، روی آن پافشاری کنیم. اگر من به اعضای تیمم پیشنهادی دادم که با آن مخالف بودند، باید آن قدر بر نظر خود اصرار و تاکید کنم تا زمانی که پیشنهاد و ایده بهتری نسبت به آن ارائه شود.

2 اتفاقا همین دیروز این مساله برای من پیش آمد و من...

به نظر شما کدام یک از این دو جواب، بهتر و مشخص تر است؟ البته به سختی می توان مشخص کرد، اما به طور کلی می توان گفت که جواب دوم از ویژگی متمایزسازی بیشتری برخوردار است چرا که در اینجا فرد در حال آوردن مثالی واقعی از دنیای واقعی و حاوی جزئیات است. جزئیاتی که می توانند در عمل و به صورت کاربردی نیز روی دهند، درحالی که در پاسخ اول داوطلب می کوشد تا تصویری کلی و نظری از مساله به شما ارائه دهد و نمی تواند به شما اطلاعات چندانی در مورد نحوه برخورد او با چنین موقعیتی در عرصه عمل بدهد.

با این همه، پس از طرح چنین سوالاتی لازم است که به نحوه برخورد افراد با موقعیت های به تصویر کشیده شده توجه کرد و تشخیص داد که آیا آنها افرادی نکته سنج هستند و اینکه آیا آنها از استعداد کافی برای ایفای نقش مورد نظر برخوردار هستند یا نه؟

در اینجا باید به این نکته مهم نیز توجه کرد که مصاحبه کنندگان نباید به خاطر ارضای حس کنجکاوی شان اقدام به طرح سوالات متعدد و جزئی کنند، چرا که این کار موجب مخدوش شدن تصویر به دست آمده از فرد داوطلب خواهد شد.

منبع: گالوپ

کانال تلگرامی عشق پول،دنیای تجارت کلیک کنید