۱۲ نشانه‌ یک محیط کاری سمی

۱۲ نشانه یک محیط کاری سمی

تنبیه همیشه هست ولی هیچ پاداشی وجود ندارد.

برای انجام هر کاری بوروکراسی شدید و سطوح متعدد تأیید و مدیریت وجود دارد و تلاش می شود که کوچک ترین رفتار کارمندان نیز از بالا کنترل شود.

سود آوری، شکست دادن رقیب و کاهش هزینه ها تنها مواردی هستند که مورد توجه قرار می گیرند و به موارد دیگری که در سود خالص شرکت نقش دارند، توجهی نمی شود.

مدیران با قلدری بر کارمندان حکومت می کنند یا اجازه قلدری کردن را به بعضی کارمندان شان در سازمان می دهند.

با افراد همچون اشیاء یا منابع هزینه رفتار می شود نه دارایی و ثروت شرکت و به خوشحالی و رفاه آنها اهمیت بسیار کمی داده می شود. همچنین شواهد و نشانه های همدلی و هم دردی رهبران با کارمندان بسیار اندک است.

کارمندان باید درون سازمان با هم رقابت کنند و این رقابت با یک سیستم ارزیابی که بر روی عملکردهای فردی تمرکز می کند و به کار گروهی توجهی نمی کند، به آنها تحمیل می شود.

در محیط های کاری سمی، تعادل میان کار و زندگی وجود ندارد و زندگی فردی یا خانوادگی افراد باید برای کارشان قربانی شود.

خودشیفتگی مدیران و داشتن رئیس هایی که گمان می کنند مرتکب هیچ اشتباهی نمی شوند، یکی دیگر از نشانه های محیط کاری سمی است.

همکاران غرغرو

شفافیت وجود ندارد. زمانی که شفافیت و ارتباط کمی درباره اهداف درون سازمان وجود داشته باشد، تقریبا غیرممکن است که بتوانیم برای به ثمر رساندن کارها، یک رابطه خوب و مبتنی بر اعتماد شکل بدهیم.

نبود یک چارچوب بنیادین در کار باعث ایجاد هرج ومرج می شود. زمانی که فردی برای انجام یک کار مشخص توبیخ می شود در حالی که فرد دیگری برای انجام همان کار ترفیع می گیرد، این احساس ایجاد می شود که هیچ روال مشخصی وجود ندارد و کارمندان فکر می کنند مدیران از برخی کارمندان طرفداری می کنند.

محیط به معنای واقعی کلمه بیمار است. زمانی که محیط کار به این شکل سمی باشد کارمندان واقعا دچار خستگی، فرسودگی و بیماری جسمی می شوند.

منبع: inc
سایت chetorestan

کانال تلگرامی عشق پول،دنیای تجارت کلیک کنید