کلیدهای طلایی شروع یک رابطه کاری موفق

کلیدهای طلایی شروع یک رابطه کاری موفق

چه اعتراف کنیم و چه نکنیم، طبیعی است همه ما به کسانی که مثل ما فکر می کنند علاقه داریم. آشنا بودن، ارتباط و گفت وگوی کلیشه ای را به دنبال دارد، اما شباهت داشتن به ارتباط عمیق منجر می شود. دانشمندان علوم اجتماعی سال ها مساله <<شباهت دوستی>> را در روابط مختلف انسانی بررسی کرده اند.

مغز ما به سرعت شیوه ای که هر چیزی را با هم مقایسه می کنیم، پردازش می کند. <<آیا سن و جنسیت طرف مقابل با ما یکی است؟ آیا از یک قوم یا همشهری هستیم؟>>

شباهت دوستی در پی یک سری اهداف مفیداست که از جمله آنها می توان به برقراری ارتباطات سریع با غریبه ها اشاره کرد. اما این موضوع یک جنبه منفی هم دارد و آن اینکه می تواند دنیاهای اجتماعی افراد را محدود کند. همچنین شباهت هایی که در ویژگی های سطحی وجود دارد - مثل نژاد و قومیت - می تواند اختلاف ایجاد کند.

رینا برندز، استادیار رفتار سازمانی در مدرسه کسب وکار لندن می گوید: <<در ابتدا، به خاطر ویژگی های جمعیت شناختی مشترک با دیگران ارتباط برقرار می کنیم. اما هرقدر بیشتر تعامل می کنیم، شباهت های ما بیشتر می شود و بیشتر جذب هم می شویم.>> این اثر دینامیک، گروه های متراکمی از افراد مشابه به هم را در سازمان ها ایجاد می کند.

از سوی دیگر، ایجاد یک شبکه متنوع مزایای زیادی به همراه دارد؛ از جمله اطلاعات جدید، چشم اندازهای تازه، افزایش خلاقیت و تشخیص فرصت.

دکتر برندز می گوید: <<تنوع در شبکه های اجتماعی کاری ما می تواند روابط را تقویت کند. اصل شباهت دوستی یعنی افراد در گروه های منسجم با هم تعامل برقرار می کنند، اما تناقضی که وجود دارد این است که این گروه های منسجم جوامع شکننده ای ایجاد می کنند، چون هیچ پلی بین آنها وجود ندارد.>>
این موضوع در محیط کار معنای بیشتری پیدا می کند و شرکت هایی که زیر گروه های به هم مرتبط تری دارند، بهتر می توانند از بحران ها عبور کنند.

دکتر برندز سه فاکتور را که مانع تشکیل شبکه های متنوع در محیط کار هستند شناسایی کرده است:

1 ساختار: در جمعیت های نامتوازن که برخی گروه های خاص بر دیگران تسلط دارند، شباهت دوستی رایج تر است. چیدمان سازمانی و جریان کار هم می تواند تاثیرگذار باشد. مثلا اگر میز شما در گوشه ای تاریک و دور قرار گرفته، احتمال اینکه با افراد جدیدتر آشنا شوید، در مقایسه با کسی که دم در ورودی قرار گرفته، کمتر است.

2 خودتان: ارتباط برقرار کردن زمان بر است. اما برای داشتن یک شبکه عمیق، به روابط قوی تر و نزدیک تر نیاز دارید. یک شبکه هسته ای ۸ تا ۱۰ نفر را شامل می شود.

3 دیگران: توانایی شما برای برقراری ارتباطات تازه به واکنش دیگران هم بستگی دارد. اولویت های ابتدایی شما بر مبنای شباهت با طرف های مقابل است و سپس اولویت های افرادی که می خواهید با آنها ارتباط داشته باشید مطرح می شود.

برقراری رابطه با افرادی که از نظر جمعیت شناختی با ما شباهت ندارند، باعث می شود به اطلاعات جدید و چشم اندازهای مختلف دسترسی پیدا کنیم. اگر خواهان شبکه های متفاوت هستید، نکات زیر را مدنظر قرار دهید:

مدیریت کردن با سرمشق. مدیران همیشه این فرصت را دارند که دینامیک های درون گروهی و برون گروهی را تغییر دهند. مدیران می توانند به جز سن و جنسیت و قومیت، از ویژگی های متنوع تری مثل عضو یک گروه بودن، دفاع کنند.

حل کردن یک موضوع. دکتر برندز می گوید اینکه مستقیم به افراد بگوییم با هم ارتباط برقرار کنند، چندان موثر نیست. حل کردن یک مشکل و پیوستن به یک پروژه، روش موثرتری برای رونمایی از شباهت های عمیق و شکل دهی روابط متنوع است.

تشکر از لطف دیگران. جمله <<من مدیون شما هستم>> روش خوبی برای شروع یک رابطه کاری است. لطف کردن یا تشکر از لطف دیگران به فرآیند اعتمادآفرینی کمک می کند و نشان می دهد برای فردی که می خواهید با او ارتباط برقرار کنید، ارزش قائل هستید.

منبع: London Business School

کانال تلگرامی عشق پول،دنیای تجارت کلیک کنید