آیا باید اشتباهات دوستان‌تان را در محیط کار مخفی کنید؟

آیا باید اشتباهات دوستان تان را در محیط کار مخفی کنید؟

اینکه دوستی در محیط کار داشته باشید که مراقب شما باشد و از بهترین علایق شما آگاهی داشته باشد، بسیار خوب است. حتی تحقیقات نشان داده است که این امر به تعهد شما در کار کمک می کند. مزایای داشتن یک دوست در محیط کار مشخص است؛ اما معایب آن چیست؟ وقتی دوست شما تصادفا شروع به افشای اطلاعات یا رازهای مهمی می کند، چه اتفاقی رخ می دهد؟ آیا باید کار آنها را لاپوشانی کنید؟

مانند دشوارترین موقعیت ها در محیط کار، یک پاسخ درست برای سوالات بالا وجود ندارد. نگرشی که شما اخذ می کنید، به عوامل متنوعی بستگی دارد.

اول اینکه این اشتباهات تا چه حد نگران کننده هستند؟ آیا آنها مشکلات قابل توجهی برای تیم و حتی مشتری شما ایجاد خواهند کرد؟ دوم اینکه دوست تان تا چه حد در مورد رفتار مضر خود و اثرات آن، آگاه است؟ و در آخر اینکه آیا رئیس شما این موقعیت را مدیریت می کند؟ آیا کسی غیر از شما از این مشکل آگاه است؟ پاسخ های این سوالات به شما کمک خواهد کرد تا تصمیم بگیرید چه زمانی مداخله کنید و با چه سرعتی از یکی از گام های زیر به گام بعدی حرکت کنید.

اولین بار که دوست تان مرتکب اشتباهی می شود، لاپوشانی کار او کاملا قابل پذیرش است. وقتی از <<لاپوشانی>> صحبت می کنیم، منظورمان مخفی کردن موضوع نیست. منظور اینست که شما می توانید خودتان دست به کار شوید. به عنوان مثال، اگر قرار بود دوست شما یک مشتری را در یک تور راهنمایی کند، اما در زمان مقرر پیدایش نشد، شما می توانید خودتان تور را هدایت کنید. این نوع لاپوشانی می تواند به معنای کمک شما در جلوگیری از انتشار پیامدهای منفی باشد. نکته مهم این است که نباید دروغ بگویید؛ نه تنها این کار نادرست است، بلکه اگر این دروغ افشا شود، می تواند اعتبار شما و دوست تان را تهدید کند.

اگر دوست تان به فراموش کردن وظایف مهمش ادامه می دهد، زمان آن است که در مورد برخورد خود صریح تر باشید. در این مرحله، تجربیات خود از رفتار فرد و اثری را که روی شما دارد به اشتراک بگذارید. اکنون زمان آن است که بازخورد رسمی تری داشته باشید. حتی تغییر در زبان و لحن تان این سیگنال را خواهد فرستاد که کار اشتباهی رخ داده است. اگر دوست تان از خیرخواهی شما در پوشش اشتباهاتش سوء استفاده می کند، باید اثری را که رفتار آنها روی شما می گذارد با او به اشتراک بگذارید.

در واقع اگر بازخورد شما موثر واقع نمی شود، نیاز به تغییر روش تان خواهید داشت. اگر هر باری که دوست تان اشتباهی را مرتکب می شود، شما آنجا هستید که آن را رفع ورجوع کنید، ممکن است متوجه پیامدهای این اشتباه نباشد تا روش های خود را تغییر دهد. همه آنچه با لاپوشانی اشتباهات دوستان تان انجام داده اید، این است که به آنها نشان داده اید که شما مسوول خواهید بود، بنابراین آنها نباید مسوول باشند. باید موضع خود را عاقلانه انتخاب کنید؛ اجازه ندهید چیزی اتفاق بیفتد که می دانید برای تیم مضر است یا اینکه مشتری متوجه آن شود.

اگر دوست شما به ضرب الاجل های داخلی بی اعتنایی می کند یا قسمت های بزرگی از ارائه ای که در حال آمادگی آن است را فراموش می کند، بهتر است دیگربه دادش نرسید. دوست تان را راهنمایی کنید و سپس تثبیت موقعیت را به عهده او بگذارید.

در این موقعیت، اگر این فرد واقعا یک دوست باشد، شما نیز خواهید خواست تا در مورد درک آنچه در حال رخ دادن است اندکی جدی تر باشید. آیا مشکل او این است که در خانه بسیار سرش شلوغ است؟ اگر چنین است، به جای اینکه همه را گرفتار کنید، می توانید به فرد پیشنهاد دهید تا از سایر اعضای تیم درخواست کمک کند. اگر چیزی نگران کننده مانند یک مشکل سلامتی فیزیکی یا روحی وجود دارد، دوست تان باید کسی را داشته باشد که با او درد دل کند. اگر دوست تان در مورد بیان مشکلش راحت نیست، به او فشار نیاورید. در این مورد می توانید او را تشویق به یافتن حمایتی خارج از محیط کار کنید.

اگر دوستی دارید که سهم خود را در کار انجام نمی دهد، وقتی مجبور به لاپوشانی کار او می شوید برای او روشن کنید، اثری که رفتارش بر هر دوی شما می گذارد را به اشتراک بگذارید، اجازه دهید تا پیامدهای طبیعی عدم فعالیت او اتفاق بیفتد و اگر ضروری است، مدیرش را آگاه کنید که رفتار فرد مورد نظر چه اثرات منفی روی تیم، سازمان و مشتری دارد. این چیزی است که یک دوست واقعی انجام خواهد داد.

منبع: HBR

کانال تلگرامی عشق پول،دنیای تجارت کلیک کنید