در یک مکالمه، به هیچ وجه تمجید و انتقاد را ترکیب نکنید!

در یک مکالمه، به هیچ وجه تمجید و انتقاد را ترکیب نکنید!

اگر در یک مکالمه، هم از فرد تعریف کنید و هم انتقاد، مثل این است که کلوچه ای به او بدهید و بعد وقتی می خواهد اولین گاز را به آن بزند، ضربه ای به قلم پایش بزنید!

در این صورت، نه تنها هیچ لذتی از خوردن کلوچه ای که گرفته بود نمی برد، بلکه یک معنی منفی در ذهنش شکل می گیرد و دفعه بعدی که به فرد کلوچه بدهید، منتظر است تا ضربه ای به پایش بخورد.

به این موضوع فکر کنید. تا به حال اتفاق افتاده که رئیس تان از شما تعریف کند و تمام مدتی که مشغول صحبت کردن است، با اضطراب منتظر باشید که کی قرار است ضربه را بزند؟ آیا بعد از تعریف ها و تمجید ها منتظر آن <<اما>> مانده اید؟ این نشان می دهد به دلیل اینکه سال ها بعد از شنیدن تعریف ها و تحسین ها انتقاد شنیده اید، ذهن تان شرطی شده است.
از نظر روانشناسی، تعریف های شما باید خالصانه باشد و انتقادتان هم باید سازنده باشد. داده ها هم چنین موضوعی را اثبات می کنند.

بیش از ۱۴ هزار نفر در یک تست آنلاین شرکت کردند که یکی از سوالات این تست این بود که وقتی بازخورد منفی می گیرم...

آیا دوست دارم همراه با یک بازخوردِ مثبت و تعریف و تمجید باشد؟

آیا دوست دارم واقعیت ها در مورد اشتباهی که پیش آمده صاف و ساده بیان شود؟

جالب است تنها ۳۷ درصد افراد گفتند که ترجیح می دهند همراه با بازخورد منفی، تعریف و تمجید هم بشنوند.

به نظر منطقی می رسد که تصور کنیم یکی از دلایلی که افراد ترجیح می دهند صراحتا واقعیت را بشنوند این است که آنها از اینکه یکسری تعریف و تمجید غیرواقعی از آنها صورت بگیرد تا برای انتقاد اصلی زمینه چینی شود، خسته شده اند. شرطی شدن ذهن برای شنیدن جملات منفی همراه با تعریف و تمجیدهای ریاکارانه، واقعا فرساینده است.

در یک تحقیق دیگر بیش از ۱۸۰ هزار نفر در یک تست آنلاین با عنوان <<سبک ارتباطی شما چیست؟>> شرکت کرده اند و حدود یک چهارم افراد گفته اند سبک ارتباطی تحلیلی دارند. این افراد زبان مشخص و واضح را دوست دارند و به زبان مبهم علاقه ای ندارند و به مسائل نگاه منطقی و بی تعصب دارند.
این گونه افراد وقتی در برابر کسی قرار می گیرند که سعی می کند با تعریف و تمجید از آنها مقدمه یک انتقاد اساسی را فراهم کند، واکنش خوبی نشان نمی دهند. ماهیت افراد تحلیلی این است که دنبال حقایق هستند، نه احساسات.

اگر سازمان شما را نمونه کوچکی از یک جمعیت بزرگ در نظر بگیریم، به یاد داشته باشیم که یک چهارم کارکنان شما ممکن است ارتباط برقرارکنندگان تحلیلی باشند.

کانال تلگرامی عشق پول،دنیای تجارت کلیک کنید

اخیرا مطالعه کوتاهی را انجام داده ایم که در آن بررسی کردیم تعداد ۱۸۰۰ رهبر سازمانی، چگونه انتقادات سازنده خود را به کارکنان مطرح می کنند. یکی از سوالات، انتخاب یکی از گزینه های زیر برای هم خوانی با شخصیت آنها بود:

کارکنان باید به طور دقیق و شسته و رفته، واقعیت ها را در مورد اینکه آیا عملکردشان بد، خوب یا عالی بوده، بدانند.

من وقت ندارم که دائم به کارکنانم بازخورد ارائه دهم.

مطمئنا برخی کارکنان از حرف ها و انتقادهای من ناراحت می شوند. انتقاد سازنده ناراحت کننده است. درست است که سازنده است، اما هر چه باشد، انتقاد است.

من کاری می کنم که شنیدن انتقاد سازنده راحت تر باشد. معمولا از <<ساندویچ تعریف و تمجید>> استفاده می کنم. یعنی در خلال انتقادهایی که از فرد دارم، از او تعریف و تمجید هم می کنم.

نکته نگران کننده این است که ۵۲ درصد پاسخ دهندگان گزینه ۴ را انتخاب کردند. خیلی ها فکر می کنند این بهترین گزینه است، چون باعث می شود کارکنان از دست آنها ناراحت نشوند.

به یاد داشته باشید که حتی اگر مدیران با ترکیب کردن انتقاد و تعریف و تمجید حس بهتری بگیرند، داده های تحقیقاتی که انجام شده اثبات می کنند کارمندان بیشتر ترجیح می دهند واقعیت صریح را بدانند.

منبع: Forbes