مدلهای تغییرذهن

مدلهای تغییرذهن

هوارد گاردنر در کتاب خود هفت عامل را مشخص کرده است (گاهی اوقات آن ها را اهرم میrlm; نامد) که میrlm;توان در همه موارد تغییر ذهن به کاربرد.

این هفت عامل عبارت اند از:

استدلال: کسانی که خود را تحصیل کرده میrlm; پندارند، به ویژه در موضوعات اعتقادی از استدلال استفاده بیشتری میrlm; کنند. استدلال میrlm; تواند شامل منطق صرف، استفاده از قیاس، یا ایجاد طبقه rlm;بندی باشد.

تحقیق: مکمل استفاده از استدلال، جمع آوری دادهrlm; های مربوط است. کسانی که آموزش علمی دیده rlm;اند می توانند به شیوه هrlm;ای نظامrlm; مند اقدام کنند و حتی شاید از آزمونrlm; های آماری برای تائید روندهای نویدبخش - یا ایجاد تردید در آن ها - استفاده کنند.

بازآوایی: استدلال و پژوهش با ابعاد شناختی ذهن سروکار دارد؛ ولی بازآوایی نشانهء جزء عاطفی است.

توصیف مجدد بازنماینده: چهارمین عامل مقوله rlm;ای فنی به نظر میrlm; رسد ولی بسیار ساده است. تغییر ذهن تا جایی قانع کننده است که برای بازنمایی در شکلrlm; های مختلف مناسب باشد و شکلrlm; های مذکور یکدیگر را تقویت کنند.

منابع و پاداش ها: بعضی اوقات تغییر ذهن هنگامی محتملrlm; تر است که بتوان منابع قابل توجهی را به کار گرفت.

رویدادهای جهان واقعی: بعضی اوقات رویدادی در جامعه rlm;ای بزرگ تر اتفاق میrlm; افتد و بر بسیاری از افراد اثر میrlm; گذارد. نمونه rlm;های آن عبارت اند از جنگ، توفان، حمله تروریستی، رکود اقتصادی و یا در جنبه مثبت؛ دوره های صلح و رونق اقتصادی، در دسترس بودن معالجات پزشکی، حاکمیت یک رهبر، گروه یا حزب سیاسی خوب.

مقاومت: شش عاملی که تاکنون مطرح شدند همگی به تلاش برای تغییر ذهن کمک کنند. اما غیرواقع بینانِه است که فکر کنیم تنها عوامل تسهیل rlm;کننده وجود دارند. باگذشت زمان تغییر ذهنrlm; ها دشوارتر میrlm; شود، علت آن است که دیدگاهrlm; ها و چشم اندازهای قدرتمندی کسب میrlm; شوند که در برابر تغییر مقاوم اند.